Το γλωσσικό τοπίο αναφέρεται στη γραπτή παραγωγή λόγου σε διάφορες επιφάνειες του δημόσιου χώρου (π.χ. τοίχους, κολώνες, πόρτες, παγκάκια, παιδικές χαρές, προσόψεις πολυκατοικιών) και αποτελεί ένα ιδιαίτερο κειμενικό είδος (genre), που ανήκει στον λόγο του αστικού τοπίου (urban discourse) (Scollon & Scollon 2003). Εμφανίζεται με ποικίλες κειμενικές μορφές, όπως συνθήματα δρόμου, γκραφίτι, πινακίδες και οδική σήμανση, εμπορικές επιγραφές, χειρόγραφες ανακοινώσεις, γιγαντοαφίσες, ενυπόγραφα και ανυπόγραφα πολιτικά ή ακτιβιστικά μηνύματα.

Στόχος της έρευνας για το γλωσσικό τοπίο, το οποίο εκπονείται στο πλαίσιο του Δικτύου Συγκριτικής Γλωσσολογίας („Deutsch-Mittelmeerisches Netzwerk Sprachwissenschaft”), με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Alexander von Humboldt της Γερμανίας (Βραβείο του Ιδρύματος Alexander von Humboldt 2017 για Καινοτόμες Διαδικτυακές Πρωτοβουλίες που απονεμήθηκε στην Αθηνά Σιούπη “2017 Humboldt Alumni Award for Innovative Networking Initiatives“) και του Εργαστηρίου Εκπαιδευτικής Έρευνας και Γλωσσικών Εφαρμογών με τη συμμετοχή φοιτητριών και φοιτητών του Τμήματος, είναι η (φωτογραφική) συλλογή γλωσσικού υλικού από την πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και από άλλες πόλεις, η αρχειοθέτηση αυτού και η δημιουργία ενός σώματος κειμένων με σκοπό την ανάλυση του γλωσσικού τοπίου σε συγκεκριμένους κοινωνικά οριοθετημένους χώρους (π.χ. σχολεία, πανεπιστήμια, συγκεκριμένες γειτονιές του αστικού τοπίου), μέσα από μια πολυπρισματική και συγκριτική οπτική.

Το γλωσσικό τοπίο μελετάται από διαφορετικές σκοπιές της γλωσσολογίας (μορφολογία, σύνταξη, σημασιολογία, πραγματολογία, κοινωνιογλωσσολογία, ανάλυση λόγου), προκειμένου να διερευνηθούν τα χαρακτηριστικά αυτού του ιδιαίτερου κειμενικού είδους στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται η αντιπαραβολή του γλωσσικού υλικού με άλλα αντίστοιχα σώματα κειμένων γλωσσικού τοπίου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.